Recensies
Anonymous
Iets meer dan een jaar geleden viel mijn leven in stukken, en ik zou er gewoon aan toe kunnen voegen. Ik woonde in een voormalige pindakerfabriek in West-Oakland met zeven andere misscheppende wezens, die allemaal van kerrie en oranje fantasie in blik leefden en bijna tot zonsopgang elke nacht opbleven om versterkers te bouwen uit oude auto-onderdelen of anders hellicopotormotoren te demonteren en ze om te zetten in futuristische vogelbaden. Er waren geen ramen of stopcontacten in mijn slaapkamer. We noemden onszelf kunstenaars, waaronder ikzelf. Alle spiegels werden gekraakt en er was iets van de planeet Neptune die in onze koelkast leefde. Onze composteerstapel alleen zou vaak terugkomen uit de Bhagavad Gita. Ik dacht dat ik een Jack Nicholson uit The Shining zou halen, als ik niet wat lof kreeg van de situatie. Op ongeveer hetzelfde moment dat ik in mijn relatie verhuisde, kreeg ik op een dag een vlakke band op mijn fiets en merkte ik mijn eerste grijze haren op. Dat was het laatste rietje. Op een dag zei ik tegen mezelf: IK HEB EEN NIEUWE JOB NODIG!
Lo en behold, een paar weken later nadat ik mijn cv op het "interweb" had gekocht, hebben de goede mensen in Goldstein Demchak mij gebeld en mij de genereuze positie aangeboden van Koninklijke Vice-premier van de Mail Room. De premier, Lord Shawn, bleek de meest oprechte en vriendelijke man te zijn en we waren de eerste keer dat we samen een korte samenvatting samenstelden.
Veel maanden voltallige vergadering en goede humor gingen voorbij. Ik realiseerde me zonder twijfel dat de onze de meest Premier en Stellar Mail Room was in alle Belangrijkste functies van de Fair and Noble Bay Area. Door onze krachtdadigheid en aandacht voor detail stuurden we het commandoproces naar al onze vijanden uit, die hen dwong om zich steeds weer te schikken, vaak door hen in onderwerping te brengen door middel van willig gebruik van puntkomma's en CC's. Ik kreeg hiermee ook een bewondering voor de advocaten van de firma, die het er ook over eens waren dat de Goldstein Mail Room "ver en weg, godzijdank, een model van kracht en precisie was waarmee Lord Zeus zelf rekening moet houden."
Ik ben er trots op te kunnen zeggen dat ik nog een jaar later ben, de vice-premier van de Royal Mail Zaal en dat mijn leven, ooit in de puinhopen, nu behoorlijk verdomd zippy is en ik heb geen compost meer als flatgenoot.
